Apresentação
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Id est enim, de quo quaerimus. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Duo Reges: constructio interrete. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Prioris generis est docilitas, memoria;
Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Ecce aliud simile dissimile. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Quid vero? Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.
Age, inquies, ista parva sunt. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Quid nunc honeste dicit? Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Sed quid sentiat, non videtis. Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Egone quaeris, inquit, quid sentiam?
Fisioterapeuta e acupunturista, encontro na Medicina Tradicional Chinesa o caminho para a boa saúde através da alimentação.
Isso revolucionou minha maneira de entender a saúde e seu conceito de tratamento. Quando se faz uma orientação alimentar, o agente do tratamento passa a ser o "paciente". Ele quem irá cuidar de si. Essa atitude tira do médico/terapeuta a ação da cura e o torna orientador. Entendo saúde assim: só o indivíduo pode realmente cuidar de si. O médico ou terapeuta aparecem como um norte, ou guias sinalizando os bons caminhos, mas a estrada é a pessoa quem trilha. Esse é um diferencial da medicina naturalista para a alopática.